Bruna
Bruna ile kizkur eta gorrizta duen neska da, baina beste ezaugarri batzuk ere baditu, jakina. Bruna neska alai eta ausarta da, eta badaki erronkei eta zailtasunei aurre egiten eta adiskidetasunari aparteko balioa ematen. Brunak gure kaleak zeharkatzen ditu, eta hamaika abentura bizi ditu gure herrian.
idazleak sortu du Brunaren istorioa, eta Judit Piella Clarà ilustratzaileak marraztu du. Brunaren istorioa Elgoibarren bertan girotuta dago, eta, beraz, gure udalerriko txoko ugari agertzen dira ipuinean.
Bruna Elgoibarrera iritsi da, belaunaldi desberdinentzako erreferentziazko ikur bihurtzeko. Bruna magikoa da, eta ziur gaude herritar guztiak geratzeko eta elkarrekin bizitzeko iritsi dela.
Bruna talde artistiko baten lana da: Jasone Osoro, Judit Piella, Garazi Ayesta eta herriko gazteak
Udalak bultzatutako "Bruna" ipuinaren ideia talde artistiko baten lana da. Talde honetako kide gehienak tokiko kulturako pertsona nabarmenak dira. Jasone Osoro Igartua idazle elgoibartarrak, heldu eta gazteentzako liburu ugariren egileak, bizitasuna eman dio Brunaren istorioari, protagonista Elgoibarko kale eta leku enblematikoetan kokatzen duen narrazioari. Zilarrezko Euskadi Sariak edo Igartza sariek ibilbide ezaguna eman diote, eta Osorok bere talentu literarioa eskaintzen du gazteentzat kontakizun hurbil eta erakargarria sortzeko.
Idazlearen hitzetan, "Bruna haurren ausardia, alaitasuna eta irudimena islatzen dituen pertsonaia da. Bere istorioaren bidez, besteen iritziek gugan nola eragin dezaketen adierazi nahi du: txarrerako, zalantzak sortuz; eta onerako, beldurrak gainditzen eta geure buruarengan konfiantza izaten lagunduz".
Ipuinaren ilustrazioa Judit Piella Clarà artista katalanak egin du, eta naturarekiko eta artearekiko pasioa kontakizunarekin batera doan marrazki bakoitzean islatzen da. Piellak, haur eta gazteentzako ilustrazioan duen prestakuntza akademikoarekin, unibertso bisual paregabea sortu du.
Audioetan, narratzailearen ahotsa Garazi Ayesta Txurruka kazetari elgoibartarrarena da. Brunari eta bere lagunei, bestalde, Gaztelekuko gazteek jarri diete ahotsa:
Horregatik, Bruna talde-lanaren emaitza da.
Ezagutu nahi nauzue? Bruna dut izena, eta gauza asko kontatuko dizkizut. Adibidez, bistan da ile kizkur gorri oparoa dudala. Egun osoa ematen dut gauza dibertigarriak pentsatzen, leku urrunetan nagoela amesten, ezinezkoak diruditen gauzak egiten ari naizela sinisten. Eta, noski, ezin dut disimulatu, hori guztia nire kizkurren artean agertzen baita.
Neska alaia naiz, ausarta, lotsagabe xamarra eta ekintzailea. Agintzea gustatzen zait, erabakiak hartzea, lagunartean egotea, jolastea, nire aitxitxari bisita egitea. Ah! Eta handitan orkestra-zuzendari izan nahi dut!
Kaixo! Aia dut izena, eta marrazkilaria naiz. Bai, bai, marrazkilaria naiz, marrazten ematen baitut eguna. Marrazten dudanean, munduko pertsonarik zoriontsuena naiz, eta horrek indarra ematen dit. Beti eramaten ditut koloretako klarionak poltsikoetan, eta nire lagunek eta nik imajinatzen dugun guztia marrazten dut, edonon. Irudi horien bidez, pentsatzen dugun guztia egia bihurtuko balitz bezala. Ez duzula sinesten? Entzun, ba, Brunaren istorioa!
Alai dut izena, eta, nola ez, beti nago pozik. Ia denak grazia egiten dit, batez ere, nire lagunekin banago. Talde ederra gara! Egia da batzuetan arrain bat urdailari hozka ari balitzaio bezala sentitzen naizela, baina hula-hoop-a gerrian jarri eta... dantzan hasten naizenean, pasatu egiten zait!
Oso lotsatia naiz, baina berdin dio. Bakoitzak bere izaera du, ezta? Gure orkestra-zuzendaria Bruna da, baina bat falta bada, musika desberdina da, guztiak gara garrantzitsuak!
Iepa! Taldeko abenturazalea naiz. Handitan bidaiatu, bidaiatu eta bidaiatu egin nahi dut munduan zehar. Oinez joango naiz, trenez, bizikletaz, kamioiz, motoz, hegazkinez, zepelin batean... Bitartean, nire lur-globoa begiratzen dut, eta munduko herriak eta hiriak ikertzen ditut. Lurrean bizitzeko eta pentsatzeko modu asko daude. Ez al da zoragarria? Bakarrik sentitzen zarenean, begiratu zein handia den mundua. Bakarrik zaudela uste duzu? Ez horixe!
Telmo dut izena, eta asko gustatzen zait herriko “malotea” izatea. Batez ere, Bruna iraintzea gustatzen zait. Hain erraza da bere onetik ateratzea! Kar, kar, kar! Beldurra ematen diot jendeari, eta horregatik nago beti bakarrik, baina berdin zait, munduko onena naizelako!!!! Kar, kar, kar!
Elgoibarko Udalak sormena, talde-lana eta ingurunearekiko lotura sustatzen duten ekimenetan sinesten du. Proiektu honen bidez, tokiko kultura sustatzeaz gain, gertuko merkataritza babestearen aldeko apustua egiten du, udalerriko bizitza sozial eta ekonomikoaren zutabeetako bat baita.
Brunaren ipuinean ikus daitekeenez, kulturak eta sormenak loturak sor ditzakete gazteen, tokiko saltokien eta komunitatearen artean. Udala ziur dago horrelako ekimenek Elgoibarko sare soziala eta ekonomikoa indartzen laguntzen dutela, eta gure kaleak guztiontzako topaleku eta hausnarketarako gune bihurtzen dituztela.
Kas-kas!! Azkenik, Brunaren oparitxo bat! Bere gazta-tarta zoragarriaren errezeta! Ikusi nahi duzu zein erraza den eta zein goxoa aterako zaizuen?
Osagaiak:
Prestaketa:
Haurrentzako ipuin honen magian inspiratutako sukaldaritza-proposamen honek errezeta sinple eta gozagarri batez gozatzera gonbidatzen ditu familiak.
¡Hola! ¿Conoces a Bruna? Sí, a Bruna. ¡Bru-na! ¡Bru! ¡Bru! ¡Bru! ¡Na! ¡Na! ¡Na!
Bruna es como su nombre: ¡Fuerte! ¡Valiente! ¡Desvergonzada! ¡Cabezota! ¡Soñadora! ¡Alegre! ¡¡¡¡¡Y con mucho carácteeeeer!!!!!!
Es pelirroja, tiene un hermoso cabello rizado. Mucho pelo. Mucho, mucho. Pero que mucho, mucho, mucho, mucho. ¿Sabes cuánto? Si quisiera, podría tapar todo el pueblo con su melena. Y allí, dentro, entre su cabello, viven los pensamientos y los sueños de Bruna. Ahora, por ejemplo, piensa que está en África, y entre sus rizos se puede ver una jirafa que asoma la cabeza. ¿Quieres saber más?
Le gustan los sábados. ¿Sabes por qué? ¡Porque hace bailar a las campanas de la parroquia de San Bartolome! ¡Tolon tolon! ¡Tolon tolon! ¡Tolon tolon! ¡Despierta a toda la gente de Elgoibar con once, con treinta y una, con ciento once, con mil ciento once campanadas!
¡Ay de mí, me duele la cabeza! ¡Ay, ama, me duele el oído! ¡Ay, aita, tengo sueño! La gente refunfuña, murmura, se queja, se lamenta, maldice a Bruna, el eco infinito de las campanadas interminables taladra los oídos de todas las personas. Pero cuando se calma el ruido, cuando toda la gente está despierta, Bruna se asoma a la torre, y comienza a agitar la batuta que siempre lleva en la mano.
Los murciélagos. Las palomas. Las golondrinas. Las moscas. Las abejas. Las avispas. Las mariquitas. ¡Y todas las Lamias que viven en el rio Deba comienzan a cantar! Qué coro más hermoso. Bruna empieza así todos los sábados, primero con las campanadas, y luego, con la música. Porque, ¿sabes qué quiere ser Bruna de mayor? ¡¡¡¡Directora de orquesta!!!!
Escritora: Jasone Osoro
Narradora: Garazi Ayesta Txurruka
Para escuchar la segunda parte vete a